هنوز هیچ محصولی خریداری نکرده اید.
دارایی های تحت مدیریت AUM-استراتژی در صندوق های سرمایه گذاری
- 9 بازدید
بورس کالج در این مقاله آموزش رایگان فارکس به بررسی دارایی های تحت مدیریت AUM و استراتژی در صندوق های سرمایه گذاری میپردازد.
دارایی تحت مدیریت (AUM) به مجموع سرمایه و دارایی‌های یک سرمایه‌گذار که در اختیار یک شرکت مالی قرار دارد، گفته می‌شود. شاخص AUM از جمله مهم‌ترین مولفه‌هایی است که از آن برای ارزیابی شرکت‌های مالی استفاده می‌شود. در ادامه این مقاله، تصمیم داریم این شاخص را به صورت کامل بررسی و تأثیر آن را بر روی سرمایه‌گذاری افراد ارزیابی کنیم. اگر علاقه‌مند به دریافت اطلاعات در این زمینه هستید، توصیه می‌کنیم تا پایان این مقاله همراه دانشکده بورس باشید.
دارایی تحت مدیریت (AUM) چیست؟
دارایی تحت مدیریت، به ارزش دارایی‌هایی که نزد یک شرکت مالی یا صندوق سرمایه‌گذاری وجود دارد، اطلاق می‌شود. برای محاسبه این شاخص، معمولاً از سپرده‌های بانکی، پول نقد و صندوق‌های سرمایه‌گذاری تحت هدایت شرکت مورد نظر نیز استفاده می‌شود. البته برخی از مجموعه‌های مالی تنها سرمایه در اختیار شرکت را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.
مجموع دارایی‌هایی که توسط سرمایه‌گذاران به‌وسیله شرکت مالی جمع‌آوری می‌شود در حوزه‌های مختلف بنا به صلاحدید مدیریت صندوق، سرمایه‌گذاری می‌شود. به عنوان مثال 50 میلیون از سرمایه آقای X جزئی از کل دارایی‌های صندوق سرمایه‌گذاری Y به میزان 500 میلیون تومان است. لازم به ذکر است که مدیریت بدون کسب مجوز خاصی، می‌تواند این سرمایه و دارایی را در حوزه مستند رشد، سرمایه‌گذاری نماید.
دارایی تحت مدیریت چگونه محاسبه می‌شود؟
نحوه محاسبه دارایی تحت مدیریت یک صندوق یا شرکت مالی با صندوق یا شرکت دیگر متفاوت است. به عبارتی این مولفه به جریان پول موجود، سرمایه‌گذاری شده و… مرتبط است.
به طور کلی عواملی نظیر افزایش ارزش سرمایه، سود سهام سرمایه‌گذاری مجدد و عملکرد دارایی‌ها می‌توانند باعث افزایش AUM شوند. همچنین کاهش ارزش بازار دارایی، عملکرد منفی دارایی‌ها، برداشت سرمایه و… نیز از عواملی موثر در کاهش این شاخص هستند. به شکل ساده، سرمایه شخص A، B، C و… جمع شده تا یک مدیریت واحد این حجم دارایی را در حوزه‌ای سرمایه‌گذاری کند. به همین علت شاخص AUM دائماً در حال نوسان بوده و ارزش بازار آن افزایش یا کاهش مییابد.
به طور کلی عواملی نظیر افزایش ارزش سرمایه، سود سهام سرمایه‌گذاری مجدد و عملکرد دارایی‌ها می‌توانند باعث افزایش AUM شوند. همچنین کاهش ارزش بازار دارایی، عملکرد منفی دارایی‌ها، برداشت سرمایه و… نیز از عواملی موثر در کاهش این شاخص هستند. به شکل ساده، سرمایه شخص A، B، C و… جمع شده تا یک مدیریت واحد این حجم دارایی را در حوزه‌ای سرمایه‌گذاری کند. به همین علت شاخص AUM دائماً در حال نوسان بوده و ارزش بازار آن افزایش یا کاهش مییابد.
آیا کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) نظارتی بر روی دارایی تحت مدیریت (AUM) و شرکت‌های آن دارد؟
کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) شرکت‌هایی که مقدار دارایی آن‌ها بین 25 تا 110 میلیون دلار است را ملزم به ثبت‌نام در این کمیسیون می‌کند. این اقدام برای نظارت بهتر و اصولی بر ساز و کار این شرکتها بوده و باعث پیشرفت آن‌ها و همچنین تصمیم‌گیری بهتر برای عموم سرمایه‌گذاران می‌شود.
آیا میزان دارایی تحت مدیریت با کارمزد دریافتی رابطه دارد؟
یکی از مهم‌ترین مزایایی که AUM برای مدیران شرکت‌های مالی دارد، در نحوه محاسبه کارمزد است. بسیاری از شرکت‌های مالی برای محاسبات کارمزد خود، از AUM استفاده می‌کنند. به عبارتی درصدی از مجموع دارایی‌ها به عنوان کارمزد خدمات ارائه‌شده از سرمایه‌گذاران دریافت می‌شود.
البته شاید فکر کنید با افزایش میزان دارایی‌ها، کارمزد نیز افزایش پیدا می‌کند. این موضوع تا مقداری صحت دارد؛ زیرا ساز و کار محاسبات در شرکت‌های مختلف، متفاوت بوده و بسیاری از صندوق‌های مالی با افزایش دارایی‌ها، درصد کمتری از کارمزد را دریافت می‌کنند. به طور کلی و عرف، معمولاً یک درصد از میزان دارایی تحت مدیریت به عنوان کارمزد توسط صندوق‌های سرمایه‌گذاری دریافت می‌شود. البته برخی از این صندوق‌ها مبلغ ثابتی را در نظر گرفته و فرمول و محاسبات انجام نمی‌دهند.
استراتژی های دارایی تحت مدیریت توسط شرکت و صندوق‌های مالی
شرکتها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری به دلیل اینکه حجم زیادی از دارایی‌ها را مدیریت می‌کنند، باید دارای استراتژی و اهداف ارزشمند و مناسبی باشند. از این رو این شرکتها باید گواهی رده بالا و همچنین علم و مهارت مدیریت دارایی را داشته باشند. این مقدار دارایی هم می‌تواند باعث بهبود ساز و کار یک حوزه از سرمایه شود و هم می‌تواند ارزش دارایی‌های اشخاص حقیقی و حقوقی را افزایش دهد.
معمولاً مدیریت این دسته از صندوق‌ها سعی می‌کنند موقعیت‌های بالقوه رشد و پویایی را شناسایی و در این بازارهای هدف، سرمایه‌گذاری کنند. البته ممکن است در برخی از اوقات این استراتژی‌ها مالی نباشد و سایر اهداف مانند موقعیت سرمایه‌گذاری در یک شرکت معتبر مورد بررسی قرار بگیرد.
لازم به ذکر است که AUM زیاد همواره مورد قبول نیست؛ زیرا ممکن است حجم دارایی موجود زیاد اما درصد موفقیت چندان زیاد نباشد. از این رو معمولاً توصیه می‌شود هنگام بررسی یک شرکت یا صندوق مالی، علاوه بر مشاهده دارایی تحت مدیریت، به میزان موفقیت و استراتژی آن در بازه زمانی مناسب دقت نمایید.
تفاوت AUM در صندوق‌های سنتی و ارز دیجیتال
در حال حاضر صندوق‌های مختلفی دارای شاخص دارایی تحت مدیریت هستند. برخی از آن‌ها به صورت دیجیتال و برخی دیگر نیز به شکل سنتی اداره می‌شوند. در ادامه به تفاوت‌های موجود میان این صندوق‌ها اشاره‌ای خواهیم داشت:
- نخستین وجه تفاوت این صندوق‌ها، نوع دارایی موجود در آن‌هاست. صندوق‌های سنتی معمولاً دارای سهام، اوراق قرضه، املاک و… هستند. در سمتی دیگر صندوق ارز دیجیتال دارای توکن‌ها و ارز دیجیتالی مانند بیت کوین، اتریوم، ریپل و… هستند. معمولا ریسک دارایی‌های دیجیتالی بیشتر از نوع سنتی است.
- صندوق‌های سنتی از ریسک کمتری برخوردار بوده و دارای نوسانات کمتری نیز هستند. در طرف مقابل اما صندوق‌های ارز دیجیتال دارای ریسک بیشتری بوده و به دلیل عدم وجود قانون و نظارت، مستعد رشد بیشتری نیز هستند.
- بر روی صندوق‌های سنتی نظارت قوی و دقیقی انجام می‌شود و معمولا تحت نظارت قوانین کشوری است. در صندوق ارز دیجیتال نظارتی صورت نمی‌گیرد و باتوجه به اینکه مقررات نیز در این حوزه وجود ندارد، ممکن است هرگونه اقدامات متقلبانه در صورت نامعتبر بودن صندوق، صورت پذیرد.
- شیوه مدیریت و ساز و کار صندوق‌های سنتی بر مبنای تحلیل‌گری بوده و از ابزارهای مختلفی مانند مدیریت ریسک و سودآوری استفاده می‌شود. در طرف مقابل برای صندوق‌های ارز دیجیتال، داده‌های فنی مورد ارزیابی قرار گرفته و سیستم‌های اتوماتیک مانند قرارداد هوشمند، مدیریت مالی غیر متمرکز (دیفای) و… انجام می‌شود.
- میزان کارمزد در صندوق‌های سنتی به صورت درصدی محاسبه و سالانه دریافت می‌شود. در طرف مقابل صندوق‌های ارز دیجیتال دارای کارمزد کمتری بوده و اغلب این هزینهها از طریق استیکینگ یا قرض ارزهای دیجیتالی پرداخت می‌شود.
جمع‌بندی نهایی دارایی های تحت مدیریت AUM استراتژی در صندوق های سرمایه گذاری
دارایی تحت مدیریت (AUM) از جمله مهم‌ترین شاخص‌هایی است که یک شرکت یا صندوق مالی با آن سنجیده می‌شود. مجموعه‌های مالی سعی می‌کنند مقدار دارایی‌های خود را با بازاریابی، مدیریت بهتر، کسب بازدهی بیشتر و… افزایش دهند. میزان دارایی تحت مدیریت به همراه درصد موفقیت این سرمایه‌گذاری، از جمله عواملی است که یک سرمایه‌گذار برای ورود به این صندوق‌ها، آن‌ها را مورد ارزیابی قرا می‌دهد.
در پایان این مقاله امیدواریم از مطالعه آن لذت برده و اطلاعات ارزشمندی را کسب کرده باشید. شما می‌توانید سایر مطالب مالی و مفید موجود در سایت دانشکده بورس را مطالعه و اطلاعات مالی خود را توسعه دهید.
امتیاز مطلب:
5/5
اشتراک مطالب :
ارسال مطالب جدید به ایمیل شما
برای مشاهده مطالب جدید سایت ایمیل خود را در کادر زیر وارد و ثبت نمایید
آموزش پیشنهادی دانشکده بورس
