سرمایه در گردش (Working Capital)

این مقاله به بررسی مفهوم سرمایه در گردش و نسبت های مرتبط با آن می پردازد. سرمایه در گردش به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های ارزیابی وضعیت نقدینگی و کارایی شرکت ها محسوب می شود. در این مقاله، نسبت های جاری، سریع، چرخه نقدینگی و گردش موجودی به عنوان چهار نسبت کلیدی معرفی و چگونگی محاسبه و تفسیر آن ها بررسی می شود. همچنین نحوه استفاده از این نسبت ها در تحلیل مالی شرکت ها برای شناسایی نقاط قوت و ضعف آن ها مورد بحث قرار می گیرد.

سرمایه در گردش:

سرمایه در گردش، تفاوت بین دارایی های جاری و بدهی های جاری یک شرکت است. به عبارت دیگر، سرمایه در گردش میزان وجوه در دسترس یک شرکت برای پوشش هزینه های جاری خود است.

دارایی های جاری شامل چه مواردی است؟

• پول نقد

• سرمایه گذاری های کوتاه مدت

• موجودی انبار

• حساب های دریافتنی

بدهی های جاری نیز شامل چه مواردی است؟

• حساب های پرداختنی

• اسناد پرداختنی

• پیش دریافت ها

• بخش جاری بدهی های بلندمدت

چه مواقعی شرکت دارای سرمایه در گردش مثبت است؟

اگر دارایی های جاری یک شرکت از بدهی های جاری آن بیشتر باشد، شرکت دارای سرمایه در گردش مثبت است. این به معنی آن است که شرکت قادر به پرداخت بدهی های جاری خود از طریق دارایی های جاری است.

چه مواقعی شرکت دارای سرمایه در گردش منفی است؟

اگر بدهی های جاری از دارایی های جاری بیشتر باشد، شرکت دارای سرمایه در گردش منفی است. این به معنی آن است که شرکت ممکن است با مشکل نقدینگی مواجه شود و برای پرداخت بدهی های خود به منابع مالی بیشتری نیاز داشته باشد.

– سرمایه در گردش یکی از مهم ترین شاخص های مالی است که نشان دهنده وضعیت مالی و نقدینگی شرکت است. مدیران مالی باید به دنبال بهینه سازی سرمایه در گردش باشند.

نسبت های سرمایه در گردش

• نسبت جاری
• نسبت سریع
• نسبت نقدینگی
• نسبت گردش موجودی

نسبت جاری چیست؟

نسبت جاری یکی از مهم ترین شاخص های نقدینگی و سلامت مالی یک شرکت است. این نسبت محاسبه می شود از تقسیم دارایی های جاری بر بدهی های جاری.

این نسبت نشان می دهد که یک شرکت چقدر می تواند بدهی های جاری خود را از طریق دارایی های جاری پوشش دهد. به عبارت دیگر، این نشان می دهد که شرکت چقدر توانایی پرداخت بدهی های کوتاه مدت خود را دارد.

فرمول نسبت جاری :

نسبت جاری = دارایی های جاری / بدهی های جاری

نسبت جاری مطلوب :

یک نسبت جاری مطلوب معمولاً بین 1.5 تا 2 در نظر گرفته می شود. اگر این نسبت کمتر از 1 باشد، به معنی آن است که بدهی های جاری شرکت از دارایی های جاری آن بیشتر است و شرکت ممکن است با مشکل نقدینگی مواجه شود.

از طرف دیگر، اگر نسبت جاری بیش از 2 باشد، نشان می دهد که شرکت دارایی های جاری بیش از حد نیاز خود را نگه داشته و ممکن است این موضوع بر بازده سرمایه گذاری تأثیر منفی داشته باشد.

بنابراین، هدف مدیران مالی باید حفظ یک نسبت جاری مطلوب (بین 1.5 تا 2) برای تضمین نقدینگی و سلامت مالی شرکت باشد.

نسبت سریع چیست؟

نسبت سریع یکی از شاخص‌های مهم و کلیدی سنجش نقدینگی و سرمایه در گردش یک شرکت است.

فرمول نسبت سریع:

نسبت سریع = (موجودی نقد + سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت) / بدهی‌های جاری

این نسبت نشان می‌دهد که شرکت در چه حد می‌تواند بدهی‌های جاری خود را از طریق داراییی‌های سریع‌الوصول (موجودی نقد و سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت) بپردازد.

یک نسبت سریع بالاتر نشان دهنده نقدینگی و توان مالی بالاتر شرکت است، زیرا شرکت به اندازه کافی دارایی‌های سریع‌الوصول دارد که بتواند بدهی‌های کوتاه‌مدت خود را پوشش دهد. یک نسبت سریع پایین نشان می‌دهد که شرکت ممکن است در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود با مشکل مواجه شود.

نسبت سریع مطلوب:

معمولاً نسبت سریع بالاتر از 1 مطلوب در نظر گرفته می‌شود، اما این موضوع به صنعت و شرایط شرکت بستگی دارد. تحلیل این نسبت در کنار سایر نسبت‌های مرتبط با سرمایه در گردش، به ارزیابی کامل‌تر وضعیت مالی شرکت کمک می‌کند.

نسبت نقدینگی چیست؟

نسبت نقدینگی یکی دیگر از شاخص‌های مهم ارزیابی نقدینگی و سرمایه در گردش یک شرکت است.

فرمول نسبت نقدینگی:

نسبت نقدینگی = موجودی نقد / بدهی‌های جاری

این نسبت نشان می‌دهد که شرکت در چه حد می‌تواند بدهی‌های جاری خود را از طریق وجوه نقد موجود بپردازد.

یک نسبت نقدینگی بالاتر نشان دهنده نقدینگی و توان مالی بالاتر شرکت است، زیرا شرکت به اندازه کافی وجوه نقد در دسترس دارد که بتواند بدهی‌های کوتاه‌مدت خود را پوشش دهد. یک نسبت نقدینگی پایین نشان می‌دهد که شرکت ممکن است در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود با مشکل مواجه شود.

نسبت نقدینگی مطلوب:

معمولاً نسبت نقدینگی بالاتر از 0.5 یا 0.6 مطلوب در نظر گرفته می‌شود، اما این موضوع به صنعت و شرایط شرکت بستگی دارد. تحلیل این نسبت در کنار سایر نسبت‌های مرتبط با سرمایه در گردش، به ارزیابی کامل‌تر وضعیت مالی شرکت کمک می‌کند.

نسبت نقدینگی به طور دقیق‌تر وضعیت نقدی شرکت را نشان می‌دهد، در حالی که نسبت سریع، نقدینگی شرکت را به طور کلی‌تر ارزیابی می‌کند. استفاده همزمان از این دو شاخص، تحلیل بهتری از سرمایه در گردش و توان مالی شرکت را فراهم می‌آورد.

 نسبت گردش موجودی چیست؟

نسبت گردش موجودی (Inventory Turnover Ratio) یکی از نسبت‌های مهم در ارتباط با سرمایه در گردش است. این نسبت به طور مستقیم با سرمایه در گردش شرکت در ارتباط است و بیانگر کارایی مدیریت موجودی‌ها است.

فرمول نسبت گردش موجودی:

نسبت گردش موجودی = بهای تمام شده کالای فروش رفته / میانگین موجودی

این نسبت نشان می‌دهد که شرکت در طول دوره مالی چند بار موجودی خود را فروخته و جایگزین کرده است. به طور کلی، نسبت گردش موجودی بالاتر به معنای مدیریت موثرتر موجودی‌ها و استفاده کارآمدتر از سرمایه در گردش است.