پر ریسک ترین سهام بورس چیست و سراغ چه سهم هایی نرویم در این مقاله آموزش رایگان بورس توسط دانشکده بورس بررسی میشود
معاملهگران و سرمایهگذاران میدانند که بازار بورس یکی از گزینههای نسبتا پرریسک سرمایهگذاری محسوب میشود. با این حال، هر سرمایهگذاری ترجیح میدهد از ریسک بیهوده پرهیز کند و به سراغ گزینه مطمئنتر برود. در نتیجه، شناختن پر ریسک ترین سهام بورس میتواند به دغدغه بسیاری از افراد تبدیل شود.
بسیاری از خود و از افراد متخصصتر بازار میپرسند سراغ چه سهم هایی نرویم؟ این افراد میخواهند پر ریسک ترین سهام بورس را شناسایی کنند تا ترجیحا آنها را از گزینههای خود حذف نمایند. با حذف این گزینهها میتوان سرمایهگذاری و معامله آسودهتری داشت.
در این مطلب، به شما توضیح خواهیم داد که پر ریسک ترین سهام بورس، چه نوع سهمهایی هستند و به طور کلی چه رفتارها و رویکردهایی میتوانند ریسک شما در بازار بورس افزایش دهند. بنابراین، برای کاهش ریسک معاملات خود، این مطلب را تا انتها بخوانید.
بورس جای هر شرکتی نیست
اول از همه باید این نکته مهم را بدانید که سازمان بورس شرایط بسیار سختگیرانهای برای پذیرش شرکتهای جدید تعیین کرده است. بنابراین این طور نیست که هر شرکتی که مایل بود بتواند بهسادگی وارد بورس شود و سهام خود را بین سرمایهگذاران بورسی عرضه نماید.
شرکتها باید صورتهای مالی شفاف خود را به سازمان بورس عرضه کنند و پس از پذیرش هم به طور مرتب، اطلاعات مهم مالی خود را نزد سرمایهگذاران افشا کنند. همچنین برای پذیرش در هر یک از تابلوهای بورس یا فرابورس، شرایط خاصی برای میزان سودآوری شرکت تعیین شده است.
بنابراین یک شرکت زیانده که ریسک مالی بسیار بالایی دارد، بدهیهای قابل توجهی دارد و میتواند بهزودی ورشکسته شود، امکان پذیرش در بازار بورس را نخواهد داشت.
همین نکته باعث میشود که سرمایهگذاران از کیفیت شرکتهایی که سهامشان در بازار بورس عرضه شده است، تا حدی آسودهخاطر باشند.
ریسک های معامله گران بورس
در ادامه ریسکهای مهمی را که معاملهگران بورس را تهدید میکنند، به شما معرفی میکنیم:
ریسک مربوط به رویکرد مورد استفاده معاملهگر است.
ریسک مربوط به ابزار مالی مورد استفاده است.
ریسک مربوط به ساختار مالی شرکت است.
ریسک مربوط به صنعتی است که شرکت در آن فعالیت میکند.
ریسک مربوط به خود بازاری است که سهام شرکت در آن عرضه شده است.
ریسک مربوط به نقدشوندگی سهام شرکت است.
شرکت های زیان ده دولتی
پیش از این که این ریسک ها را به طور دقیقتر به شما معرفی کنیم و درباره آن توضیح دهیم، لازم است که نکتهای را درباره شرکتهای دولتی بورسی مشخص کنیم.
خیلی از شرکتهای بزرگ و مهم بورسی، به طور مستقیم یا غیرمستقیم به دولت تعلق دارند. حال ممکن است این شرکتها به طور مشخص تحت مالکیت دولت باشند یا شرکتهایی با مالکیت خصوصی باشند که همچنان توسط مدیران دولتی اداره میشوند. یعنی در بسیاری از موارد، دولت مالکیت قسمتی از سهام شرکت یا تمام آن را به بخش خصوصی واگذار کرده است اما هنوز کنترل تصمیمات و اقدامات آن شرکت را در دست دارد.
بعضی از این شرکتهای مهم بورسی که متعلق به دولتاند، زیان ده هستند و روی کاغذ باید تاکنون ورشکسته میشدند. اما از آنجا که دولت با انگیزههای مختلف تمایل به حفظ این شرکتها در عین زیاندهی داشته است، همچنان به فعالیت خود ادامه میدهند.
مشخص است که یکی از مهمترین ریسکهای سرمایهگذاری این است که سرمایهگذار، دارایی خود را روی سهام شرکتی سرمایهگذاری کند که ورشکسته است یا ترازنامه و صورتهای مالی چندان شفاف یا سالمی ندارد.
چنین شرکتی میتواند باعث از دست رفتن سرمایه سرمایهگذار شود. با این حال، وقتی چنین شرکتی با حمایت دولت هر طور شده به فعالیت خود ادامه میدهد، عایدی سرمایهگذار از سرمایهگذاری روی آن شرکت به نوع تصمیمات و میزان مداخلات دولت بستگی دارد.
درباره چنین شرکتهایی نمیتوان بر اساس اصول سرمایهگذاری صحبت کرد؛ زیرا اصل بر این است که چنین شرکتی سالها پیش منحل شده باشد. پس باید عوامل موثر دیگر را درباره آنها در نظر بگیرید که بررسی ریسک هر یک از آنها، بیشتر از جنبه سیاسی قابل بررسی است و در چارچوب موضوع این مطلب نمیگنجد.
ریسک رویکرد معاملهگر
به طور کلی نحوه معامله و رویکرد معاملهگر در سرمایهگذاری میتواند باعث شود که حتی بهترین سهمهای بورسی به پر ریسک ترین سهام بورس تبدیل شوند.
بعضی از این موارد صرفا به میزان ریسکپذیری برمیگردد. برای مثال، فردی که ریسکپذیرتر باشد میتواند در صورت سازگاری با ویژگیهای شخصیتی خود، از استراتژیها و روشهای معامله کوتاهمدت استفاده کند که معمولا ریسک بیشتری دارند.
همچنین، ممکن است معاملهگر به خرید و فروش ابزار مالی خاصی بپردازد که ریسک بالاتری دارد. به عنوان مثال، معاملات آتی و اختیار معامله معمولا دارای ریسک بالاتری نسبت به معاملات عادی سهام هستند. بنابراین اگر معاملهگر از این ابزارها استفاده کند، ریسک بیشتری را متحمل خواهد شد.
بعضی دیگر از اقداماتی که ریسک را افزایش میدهند، متناسب با ریسکپذیری تعریف نمیشوند و لزوما بازدهی را افزایش نمیدهند. چنین اقداماتی، صرفا خطر معامله را بیشتر میکنند. برای مثال، اگر معاملهگری تمام سرمایه خود را تنها روی یک سهم سرمایهگذاری کند، ریسک بسیار زیادی را متحمل شده است.
ریسک در صورت مالی شرکتها
صورتهای مالی شرکتها میتواند انضباط و ساختار مالی آنها را نشان دهد. کسی که با تحلیل بنیادی شرکتها آشنایی داشته باشد، بر اساس این اطلاعات میتواند شرکتهایی را که ریسک بالاتری برای سرمایهگذاری دارند، شناسایی کند.
برای مثال، شرکتی که نسبت بدهی به سرمایه یا debt-to-equity ratio نسبتا بالایی داشته باشد، گزینهای ریسکی برای سرمایهگذاری محسوب میشود. علت این است که چنین شرکتی، بخش قابل توجهی از رشد بالقوه خود را از طریق بدهی تامین مالی میکند و ممکن است در ایفای تعهدات خود شکست بخورد و با مشکلات مختلف مالی و اجرایی مواجه شود.
پر ریسک ترین سهام بورس و صنایع بورسی
بعضی از صنایع، بیش از بقیه مورد مداخلات نابهجای دولت واقع میشوند. صنعت دارویی یکی از مهمترین مثالها برای این موضوع محسوب میشود. به طور کلی، سهام ریالی، مهمترین نمونههای این موضوع هستند. منظور از سهام ریالی، شرکتهایی هستند که بیشتر هزینههای خود را به دلار انجام میدهند اما درآمدهایشان به ریال است. محصولات این شرکتها معمولا توسط دولت قیمتگذاری یا دستکم کنترل میشوند. به همین دلیل، این شرکتها نمیتوانند بر اساس افزایش هزینههای خود، قیمت محصولات خود را هم آزادانه بالاتر ببرند.
بنابراین، سودآوری آنها تحت تاثیر قرار میگیرد و نمیتوانند انتظارات سرمایهگذاران خود را برآورده کنند.
این موضوع باعث میشود که به طور کلی، سهام ریالی گزینههای چندان مناسبی برای سرمایهگذاری بلندمدت نباشند.
به جز مواردی که قیمت ارز برای مدتی ثابت یا کاهشی است، سهام ریالی با مشکلات و محدودیتهای بیشتری در مقابل سهام دلاری مواجهاند و بنابراین ریسک سرمایهگذاری روی آنها بالاتر است.
این موضوع درباره بعضی صنایع خاص تشدید میشود و بعضی صنایع دیگر کمتر مورد دخالت واقع میشوند.
علاوه بر این، ممکن است به دلیل وضعیت اقتصاد کلان یا روندهای جهانی و موارد دیگر، یک صنعت خاص وضعیت چندان جالبی نداشته باشد و سرمایهگذاری روی آن ریسک بزرگی محسوب شود.
پر ریسک ترین سهام فرابورس
بسیاری از شرکتهایی که شرایط پذیرش در بازار بورس را ندارند، برای استفاده از مزایای مختلف این بازار، سعی میکنند وارد فرابورس شوند. در فرابورس هم بازار اول، بازار دوم و بازار پایه وجود دارد. شرایط پذیرش در هر یک از این موارد با دیگری فرق میکند و بازار پایه آسانترین مورد است.
در بازار پایه فرابورس، سه تابلوی زرد، نارنجی و قرمز وجود دارد. این سه تابلو به ترتیب از بهترین به بدترین چیده شدهاند. منظور این است که در تابلوی زرد، وضعیت سوددهی و شفافیت مالی شرکتها بهتر از نارنجی و در تابلوی نارنجی بهتر از تابلوی قرمز است.
تابلوهای نارنجی و قرمز فرابورس، از این نظر، پر ریسک ترین سهام بورس محسوب میشوند. به همین دلیل است که دامنه نوسان نمادهای روی این تابلوها، از بقیه پایینتر است. تابلوی قرمز پایینترین دامنه نوسان را دارد و متشکل از شرکتهایی است که شرایط حضور در تابلوها و بازارهای دیگر بورس را ندارند یا آن را از دست دادهاند.
این سهام میتوانند از شرکتهای ورشکسته، شرکتهای منحلشده یا شرکتهایی باشند که به مدت حداقل سه سال، صورت مالی حسابرسیشده ارائه ندادهاند.
نقدشوندگی سهام شرکت
ریسک نقدشوندگی یکی از مهمترین ریسکهای سرمایهگذاری است. سهمهای بورسی مختلف، نقدشوندگی متفاوتی دارند. ممکن است یک سهم بازدهی خوبی نصیب شما کند اما بعدا نتواند آن را بهراحتی و بهسرعت بفروشید. در این صورت، ریسک نقدشوندگی باعث میشود بخشی از سود خود را از دست بدهید یا برای مدتی نتوانید پول خود را نقد کنید.
شرکتهایی که نقدشوندگی پایینی دارند، معمولا ارزش بازار پایینی دارند و وقتی بخواهید تعداد زیادی از سهام آنها را در بازار بفروشید، ممکن است قادر به انجام چنین کاری نباشید.
بنابراین سهامی که ارزش بازار و حجم معاملات خیلی پایینی دارند، ریسک زیادی برای سرمایهگذاری دارند؛ زیرا نمیتوان سهام آنها را بهراحتی به پول نقد تبدیل کرد.